Pierwszy odnosił sukcesy z zespołem Noir Désir (zespół urósł w pewnym momencie do rangi sumienia narodu), drugi udzielał się w wielu muzycznych projektach związanych z grupami takimi jak Passion Fodder (1985-1991), 16 Horsepower (1992-2005), czy Wovenhand (od 2008 roku).
Czas przyprószył włosy, uwolnił umysły i upomniał się o rozliczenie z przeszłością. Owocem tego rozliczenia, co wnioskuję po poniższym materiale będzie właśnie nowa płyta.
Odnośnie rozliczeń nie wspominam o tym przypadkiem ponieważ Bertrand Cantat oprócz dobrej karty jak to w życiu bywa ma też na sumieniu jedną szczególnie przykrą historię, za którą spędził w więzieniu 8 lat. Z jednej strony podzielił się z ludźmi tym co miał najlepszego, z drugiej odebrał człowiekowi życie. Myślę, że ocena nie ma tu znaczenia, znaczenie ma natomiast co w efekcie tych wszystkich wydarzeń Bertrand Cantat ma do powiedzenia tu i teraz. Teraz jest istotne, szczególnie jeżeli zobaczymy z jaką osobowością mieliśmy do czynienia chociażby w roku 1996, i kto staje przed nami dzisiaj - zapraszam, bo uważam że to bardzo ważne.
Utwór: Droit Dans Le Soleil
Wykonawca: Détroit (Bertrand Cantat et Pascal Humbert)
Album: Horizons (2013)
Tous les jours on retourne la scène Juste fauve au milieu de l'arène On ne renonce pas, on essaye, De regarder droit dans le soleil Et ton coeur au labour de lumière Quand l'amour revient à la poussière On ne se console pas, on s'enraye Mais on regarde droit dans le soleil À la croisée des âmes sans sommeil L'enfer est myope autant que le ciel On t'avait dit que tout se paye Regarde bien droit dans le soleil Tourne, tourne la Terre Tout se dissout dans la lumière L'acier et les ombres qui marchent A tes cotés Dans le parfum des nuits sans pareil Et l'éclat des corps qui s'émerveillent Ses lèvres avaient un gout de miel On regardait droit dans le soleil Les serments se dispersent dans l'air Et les mots qui retombent à l'envers On ne sait plus comment ça s'épelle Regarder droit dans le soleil Tourne, tourne la Terre Tout se dissout dans la lumière L'acier et les ombres qui marchent A tes cotés Assiégé par le chant des sirènes Sentinelle au milieu de la plaine Le tranchant de l'oeil en éveil Pour regarder droit dans le soleil. | Każdego dnia powraca ten obraz Jedynie dzikość pośrodku areny Nie poddawajmy się, próbujmy Patrzeć wprost na słońce I twe serce w znoju światła Kiedy miłość znów staje się pyłem Żadna to pociecha, raczej opór Ale patrzmy wprost na słońce Na skrzyżowaniu bezsennych dusz Piekło jest krótkowzroczne zupełnie jak niebo Powiedzieliśmy, że wszystko zostało spłacone Przyjrzyjmy się dobrze słońcu Krąży, krąży Ziemia Wszystko rozpływa się w świetle Stal i błądzące cienie Przy twoim boku W niezrównanym zapachu nocy I blasku ciał wprawiających w zachwyt Ich usta miały smak miodu Gdy patrzeli wprost na słońce Przysięgi rozproszyły się w powietrzu I słowa, które znaczą na opak Nie wiedzieli już jak to powiedzieć Patrząc wprost na słońce Krąży, krąży Ziemia Wszystko rozpływa się w świetle Stal i błądzące cienie Przy twoim boku Otoczony przez śpiew syren Strażnik pośrodku równiny Bystry o czujnym oku Gotowy by spoglądać wprost na słońce. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz