Piątkowe tłumaczenie - Vanessa Paradis i Benjamin Biolay - La chanson de vieux cons

Lista wszystkich wpisów

Szukaj na tym blogu

piątek, 5 lipca 2013

Piątkowe tłumaczenie - Vanessa Paradis i Benjamin Biolay - La chanson de vieux cons

Z uwagi na zaprezentowany jakiś czas temu utwór "Love Song" pochodzący z ostatniej płyty Vanessy Paradis (pod podobnym tytułem "Love Songs"), tym razem kolejna kompozycja z tego albumu. Za nim jednak samo wykonanie, któremu akompaniuje świetnie nam znany Benjamin Biolay nadmienię, że to właśnie on zajął się produkcją i realizacją tego muzycznego projektu.
Album składa się z 20 piosenek (+2 w wydaniu specjalnym), przy których swoje muzyczne piętno odcisnęli: Mathieu Boogaerts, Adrien Gallo, Carl Barât, Ben Ricour, francuska grupa Éléphant, Mickaël Furnon, Johnny Depp, Jérôme Attal i Marcel Kanche.
Co do poniższego utworu oddać mu należy, że nie jest to typowa produkcja pod publikę, a raczej jedna z poważniejszych piosenek zarówno treściowo jak i muzycznie, które przemycono przy okazji popularyzujących album samo sprzedających się popowych kawałków takich jak "Love Song".
Nawet jeden taki numer na całej płycie nie pozwala bagatelizować albumu "Love Songs" jako całości, dodatkowym atutem są pozostali artyści biorący udział w projekcie. W mojej ocenie ta propozycja zasługuje na większą uwagę, aniżeli tylko pojedyncze wysłuchanie i ferowanie negatywnych wyroków. Szczerze zachęcam.

Utwór: La chanson de vieux cons
Wykonawca: Vanessa Paradis (akompaniuje Benjamin Biolay)
Album: Love Songs (2013)




Tant qu'on ne sait pas, qu'on ne sait rien

Tant qu'on est de gentils petits chiens
Tant que la petite santé va bien

On n'est pas la queue d'un être humain

Tant qu'on ne sait pas le coup de frein

Qui vous brule à vif un jour de juin

Tant qu'on ne sait pas que tout s'éteint

On ne donne quasi jamais rien

Tant qu'on ne sait pas que tout éreinte

Tant qu'on ne sait pas ce qu'est la vraie crainte
Tant qu'on n'a jamais subi la feinte
Ou regardé pousser le lierre qui grimpe


Tant qu'on n'a pas vu le ciel d'étain

Flotter le cadavre d'un humain
Sur un fleuve nu comme un dessin
Juste un ou deux traits au fusain

C'est une chanson, une chanson
Pour les vieux cons
Comme moi, petite conne d'autrefois
C'est une chanson, une chanson,
Qui vient du fond, de moi
Comme un puit sombre et froid

Tant qu'on ne sait pas qu'on est heureux

Que là haut ce n'est pas toujours si bleu
Tant qu'on est dans son nuage de beuh

Qu'on ne se dit pas je veux le mieux

Tant qu'on n'a pas brulé le décors
Tant qu'on n'a pas toisé un jour la mort
Tant qu'on a quelqu'un qui vous sert fort
On tombe toujours un peu d'accord

C'est une chanson, une chanson
Pour les vieux cons
Comme toi, petit con d'autrefois
C'est une chanson, une chanson,
Qui vient du fond, de moi
Comme un puit sombre et froid

Tant qu'on ne sait pas ce qu'est la fuite
Et la honte que l'on sait qu'on mérite
Tant qu'on danse au bal de hypocrites
Qu'on n'a jamais plongé par la vitre

Tant qu'on n'a pas vu brûler son nid

EN quelques minutes à peine fini
Tant qu'on croit en toutes ces conneries

Qui finissent toutes par "Pour la vie"
Tak długo jak nie doświadczamy, nie wiemy nic
Tak długo jak jesteśmy szczeniakami
Tak długo jak dziecięce zdrowie ma się dobrze
To nie jest koniec bycia człowiekiem

Tak długo jak nie doświadczymy rozgoryczenia
Które spali nas do żywego pewnego czerwcowego dnia
Tak długo jak nie będziemy wiedzieli, że wszystko wygasło
To nigdy nie da nam nic

Tak długo jak nie wiemy, że wszystko się wyczerpało
Tak długo jak nie wiemy, co jest prawdziwym strachem
Tak długo jak nie doznamy podłości
Lub nie zobaczymy wzrastającego bluszczu, który się wspina

Tak długo jak nie doświadczymy cynowego nieba
Zwłok człowieka
Niesionych rzeką jakby niewyraźnych
Jak jeden czy dwa szkice węglem

To piosenka, piosenka
Dla starych głupców
Jak ja, mały starzec z przeszłości
To piosenka, piosenka
Która pochodzi z głębi mnie
Jak z ciemnej i zimnej studni

Tak długo jak nie wiemy, że jesteśmy szczęśliwi
Że im wyżej nie zawsze znaczy lepiej
Tak długo jak utkniemy w obłoku chwastów
Że nie powiemy, że chcemy jak najlepiej

Tak długo jak nie spalimy pejzażu
Tak długo jak nie dostrzeżemy dnia śmierci
Tak długo jak jest ktoś na kim się opieramy
Upadamy zawsze jakby kontrolowanie

To piosenka, piosenka
Dla starych głupców
Jak ja, mały starzec z przeszłości
To piosenka, piosenka
Która pochodzi z głębi mnie
Jak z ciemnej i zimnej studni

Tak długo jak nie wiemy, że to ucieczka
I wstyd, świadomość, że zasłużony
Tak długo jak tańczymy taniec obłudy
Że nigdy nie pogrążymy myśli w szkle

Tak długo jak nie zobaczymy palącego się gniazda
W kilka chwil aż do cna
Tak długo jak wierzymy, że to wszystko bzdury
Że wszystko kończy się "W imię życia"

1 komentarz: