Och jak bardzo to niesamowite, uwierzą tylko ci którzy to zobaczą, dlatego koniecznie zapraszam do kolejnego utworu "Christine and the Queens", tym razem pod tytułem po prostu "Christine". To niewiarygodne jak niezależna i wolna jest ta kobieta, słowo charyzma chyba nie wystarczy w przypadku tego wykonania - ona i muzyka to jedna spójna całość. W tym przypadku samo słuchanie również nie wystarczy. Zatem?
Suplement: Z podziękowaniem dla Marka Rublewskiego.
Utwór: Christine
Wykonawca: Christine and the Queens
Album: Chaleur Humaine (2014)
Je commence les livres par la fin Et j'ai le menton haut pour un rien Mon œil qui pleure c'est à cause du vent Mes absences c'est du sentiment Je ne tiens pas debout Me ciel coule sur mes mains Je ne tiens pas debout Le ciel coule sur... Ça ne tient pas debout Le ciel coule sur mes mains Ça ne tient pas debout Sous mes pieds le ciel revient Ils sourient rouge et me parlent gris Je fais semblant d'avoir tout compris Il y a un type qui pleure dehors Sur mon visage de la poudre d'or Je ne tiens pas debout Me ciel coule sur mes mains Je ne tiens pas debout Le ciel coule sur... Ça ne tient pas debout Le ciel coule sur mes mains Ça ne tient pas debout Sous mes pieds le ciel revient Nous et la man on est de sortie Pire qu'une simple moitié on compte à demi-demi Pile sur un des bas côtés comme des origamis Le bars tendu paraît cassé tout n'est qu'épis et éclis Ces enfants bizarres Crachés dehors comme par hasard Cachant l'effort dans le griffoir Et une creepy son en étendard qui fait: "J'fais tout mon make-up au mercurochrome Contre les pop-ups qui m'assurent le trône" Je ne tiens pas debout Me ciel coule sur mes mains Je ne tiens pas debout Le ciel coule sur... Ça ne tient pas debout Le ciel coule sur mes mains Ça ne tient pas debout Sous mes pieds le ciel revient | Zaczynam książki od końca I mam wzniesioną głowę na próżno Moje oko płacze, to z powodu wiatru Moja nieobecność, to z powodu uczuć Nie trzymam się Moje niebo przepływa przez ręce Nie trzymam się Niebo przepływa przez... Nie trzymam się Niebo przepływa przez moje ręce Nie trzymam się Pod moimi stopami powraca niebo Uśmiechają się na czerwono i mówią do mnie szarością Udaję, że rozumiem Jest tam jeden typ, który płacze na zewnątrz Na moją twarz pokrytą złotym pyłem Nie trzymam się Moje niebo przepływa przez ręce Nie trzymam się Niebo przepływa przez... Nie trzymam się Niebo przepływa przez moje ręce Nie trzymam się Pod moimi stopami powraca niebo My i człowiek tam jest wyjście Gorzej niż w połowie licząc pół na pół Złożony na krawędzi jak origami Napięte bary wydają się stłuczone, to wszystko... To dziwne dzieci Wyrzucone na zewnątrz jakby przez przypadek Ukrywające starania pod pazurami I przerażający dźwięk sztandaru, który brzmi: Robię swój makijaż z merkurochromu W przeciwieństwie do wyskakujących okien zapewniających mi panowanie Nie trzymam się Moje niebo przepływa przez ręce Nie trzymam się Niebo przepływa przez... Nie trzymam się Niebo przepływa przez moje ręce Nie trzymam się Pod moimi stopami powraca niebo |
Niedawno odkryłam Christine and the Queens,a dziś Twojego bloga-obydwa odkrycia bardzo pozytywne:)
OdpowiedzUsuńWałkuję teraz jeden kawałek non stop:)
Będę zaglądać.
Flo
Wobec tego zapraszam :)
UsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuń