En automne le passe semble doux et proche au sein
Jesienią przeszłość wydaje się miękką i bliską jak pierś
On arrive ceux qui sont jamais et ceux qui
To ci którzy nigdy nie są i ci
Seront jamais ma peine. On s’est assis, bavardait, pleurait
którzy nigdy nie będą moim zmartwieniem. Z sobą siedzieć, rozmawiać, płakać
Le ciel cachait un peu de taches bleues entre les nuages. Ca arrive en automne.
Niebo schowało skrawki niebieskiego nieba pomiędzy chmurami. Nadchodzi jesień.
Quelquefois on se casse du passe et l’on est follement egare,
Czasami łamiemy się pod brzemieniem przeszłości i jesteśmy strasznie zagubieni,
Doucement, follement egare. Mama! J’en ai marre.
Delikatnie, strasznie zagubieni. Mamo! Jestem znudzony.
Tu sais, quelqu’un coupe un trou dans ma tete pour la pellicule parfaite –
Wiesz, ktoś wyciął bruzdę w mojej głowie przez genialny film -
Noire et blanche en place du vive. Rappele-toi, comme ca arrive en automne.
Czarno-biały w miejsce życia. Pamiętaj jak to się dzieje jesienią.
Hier matin, j’ai vu les tours brumeuses et grises, ses fenetres
Wczoraj rankiem, zobaczyłem mgliste i szare wieżowce, ich okna
Suivent comme des yeux de gosse. L’horreur soudaine me saisit.
Patrząc oczami dziecka. Nagłe przerażenie mnie ogarnęło.
Tu sais, comme la frenesie folle, je perds tout. Je suis en train
Wiesz, jak obłąkany szał, tracę wszystko. Jestem w drodze
D’aller au metro, de ne voir rien de ce trou ou j’serai longtemps.
Aby przejść do stacji metra, nie widzieć nic z tej nory gdzie będę przebywał długo.
Maintenant, je sais comme ca arrive en automne.
Teraz wiem jak to jest gdy nadchodzi jesień.
Je demands. Qui l’entend jamais repond.
Pytam. Kto kiedykolwiek usłyszy odpowiedź.
L’automne fait tout jaune. Les taches bleues etaient ignorees.
Jesień wszystko czyni żółtym. Skrawki niebieskiego nieba nie były brane pod uwagę.
J’ai demande – ou? Et quand? Y a du corail dans ce fond d’or?
Pytam - czy? I kiedy? Jest koral w odcieniu złota?
Quelqu’un repondait NEA: sourire courbe, gate
Ktoś odpowiedział NEA: zakrzywiony uśmiech, brama
J’ai vu tout est en vain. Rate! L’inverse n’etait pas mate.
Wiedziałem, że wszystko jest na próżno. Pudło! Na odwrót to nie kolega.
Kap-kap-kap! Comme des larmes des yeux de Marussia
Kap-kap-kap! Jak łzy z oczu Marussia (Moja Rosja)
Les gens tremps sont tous seuls. Soit ils pleurent, soit ils rigolent
Zahartowani ludzie są wszyscy sami. Albo płaczą, albo się śmieją
Comme les veillards trainent les pieds les taches
Jak starcy powłóczący nogami ?plamami
Bleues laissent le ciel en nuit. Tu sais, comme ca arrive.
Błękit pozostawia niebo nocą. Wiesz, jak to się dzieje.
Au saut perilleux les feuilles bondaient comme au cirque
W wyskoku salta liście stłoczone jak w cyrku
Des pluies, des clones de goutes d’eau, tombaient vite. On pouvait dire que
Deszcz, z klonu krople wody, upadają szybko. Można powiedzieć, że
Les etoiles jaunissantes se sont eteintes, en m’attendant
Żółciejące gwiazdy są zgaszone, czekają na mnie
Mes taches bleues dansaient cancan, la danse de nuages malins.
Moje niebieskie skrawki tańczą kankana, taniec złośliwych chmur
Maintenant, je sais comme ca arrive en automne.
Teraz wiem jak przychodzi jesień.
Je demands. Qui l’entend jamais repond.
Pytam. Kto kiedykolwiek usłyszy odpowiedź.
Encore le silence durait. J’ai froid un peu. Le matin grisait
Znowu cisza zaległa. Jest mi trochę zimno. Pijany poranek
Sur l’asphalte blanc et pure (Merde, quoi faire?) j’allais chez moi.
Na białym asfalcie i czystym (Cholera, co robić?) Poszedłem do siebie.
Neige et moi, nous savions pas: quest-ce qui se passe? Pourquoi?
Śnieg i ja, nie wiedzieliśmy: co się dzieje? Dlaczego?
Tous ses mots qui jamais sonnaient… au microphone...
Wszystkie jego słowa, które nigdy nie wybrzmiały... do mikrofonu...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz