Mathilde Forget - Au bord des rivières - tłumaczenie z francuskiego

Lista wszystkich wpisów

Szukaj na tym blogu

poniedziałek, 2 marca 2015

Mathilde Forget - Au bord des rivières - tłumaczenie z francuskiego

Wcześniej prezentowałem już utwory z tej Epki, błędnie zakładając, że będzie pełnym albumem, a tymczasem mamy do czynienia ze skróconym wydawnictwem. Płyta zawiera 4 utwory: Les détours, A l'usure, Au bord des rivières i Vue sur la mer. Dla kompletu w związku z udostępnieniem ostatniej piosenki na łamach jednego z serwisów artystki, przedstawiam również i ten ostatni. Jak zwykle jest lirycznie, bardzo dojrzale biorąc pod uwagę tekst i bardzo obiecująco - polecam. To nie jest twórczość dla beztroskich ludzi.






Utwór: Au bord des rivières
Wykonawca: Mathilde Forget
Album: Le sentiment et les forêts (EP - 2014)




J'embrasse des lèvres passagères,
En restant au bord des rivières,
Une heure de plus qu'hier.
Et je rode parmi les solitaires,
En restant au bord des rivières,
Une heure de plus qu'hier.

La rumeur gronde encore plus fort,
Me raconte l'histoire de ton corps,
Me raconte l'histoire et s'endort,
Loin du dernier décor.

J'oublie que tu deviens poussière,
Le passé brûle dans l'estuaire,
Les courants accélèrent.
Le temps et le cœur et les métamorphoses,
Donnant aux choses l'air d'une prose,
Accordent aux rivières une pause.

Le vent remplace la rumeur,
Me raconte l'histoire d'un bonheur.
J'ai quitté le bord des rivières.

La lune bascule,
T'es particules,
Ne t'en fais pas,
Je pleurs de moins en moins.

La lune bascule,
Tes particules,
Ne t'en fais pas,
Je pleurs de moins en moins.
Całuję przelotne usta
Pozostając na brzegu rzeki,
Godzinę dłużej niż wczoraj.
Włóczę się pomiędzy samotnikami,
Pozostając na brzegu rzeki,
Godzinę dłużej niż wczoraj.

Pogłoska dudni jeszcze głośniej,
Opowiadam historię twojego ciała,
Opowiadam i zasypiam,
Z dala od ostatniej scenerii.

Zapominam, że stałeś się prochem,
Przeszłość płonie u ujścia,
Prądy przyspieszają.
Czas, serce i metamorfozy,
Dając rzeczom wyraz prozy,
Przyznając rzekom wytchnienie.

Wiatr zastępuje pogłoskę,
Opowiadam historię o szczęściu.
Opuszczam brzeg rzeki.

Księżyc się waha,
Składasz się z cząstek,
Nie martw się,
Płaczę coraz mniej.

Księżyc się waha,
Składasz się z cząstek,
Nie martw się,
Płaczę coraz mniej.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz