Piątkowe tłumaczenie - Pain-Noir - La retenue - tłumaczenie z francuskiego

Utwór: La retenue
Wykonawca: Pain-Noir
Album: Pain-Noir (2015)

Les eaux du barrage Ont couvert d'un étang Les mus du village Et ses habitants N'en menaient pas large Quand est venu le temps du départ Les eaux du barrage Ont couvert maintenant Les rues du villages Les forets et les champs Devenus des rivages Des allées et des plages à présent Où sont passées les places où jouaient les enfants Avons nous oublié qu'il n'y a pas si longtemps Loin de la vie sauvage nous évitions les sables mouvants Et cette retenue encore une fois Cette retenue encore une fois nous tue "Les eaux ont commencé à monter formant un petit lac qui n’arrêtera pas de s'étendre jusqu'à ce que le village soit englouti par 160m de fond. L'exode a commencé au pied des enfants insouciants qui voient dans cette aventure une source d'animation." Au pied du barrage Nous vison maintenant C'est comme un présage Un fantôme inquiétant Ce mur qui nous menace de noyer de sa rage le présent Et c'est vite oublier De penser que naguère Nous vivions isolés Loin de la vie entière Nous pouvons ??? Mais rien ne réanime le temps Et cette retenue encore une fois Cette retenue encore une fois nous tue Cette retenue encore une fois Cette retenue encore une fois nous tue

Woda z tamy Wypełniła staw Trzewia mieściny I jej mieszkańcy Nie są w stanie temu sprostać Gdy nadchodzi czas odjazdu Woda z tamy Już wylała Ulice miasteczka Lasy i pola Stają się brzegami Pomostami i plażami Gdzie podziały się miejsca, gdzie grają dzieciaki Czy zapomnieliśmy, że tak nie dawno Z daleka od dzikiej przyrody unikamy ruchomych piasków I znowu to odliczanie To odliczanie znowu nas zabija "Wody zaczęły wzbierać, formując małe jezioro, które nie zatrzyma się, aż nie pogrzebie miasta 160 metrów na dnie. Exodus zaczął się u stóp beztroskich dzieci, które widzą w tej przygodzie źródło animacji." W podstawę tamy Mierzymy teraz To jest jak przeczucie Niepokojące widmo Ta ściana, która nam grozi utopieniem teraźniejszej wściekłości I szybko zapomina Myśl, że kiedyś Żyliśmy odizolowani Z dala od całego życia Możemy [???] Ale nic nie ożywi czasu I znowu to odliczanie To odliczanie znowu nas zabija I znowu to odliczanie To odliczanie znowu nas zabija