Piątkowy cytat:
" Ilość! Ilość! Musiałem abdykować ze sprawiedliwości, z moralności, z ludzkości - gdyż nie mogłem sprostać ilości. Za dużo ich było. Przepraszam! Ależ to równa się stwierdzeniu, że moralność jest niemożliwa. Ni mniej ni więcej. Gdyż moralność musi być ta sama w stosunku do wszystkich, w przeciwnym razie staje się niesprawiedliwa, a więc niemoralna. Ale ta ilość, ten ogrom ilości, skoncentrował się na jednym jedynym robaku, którego już nie wybawiłem - na którym przerwałem. Dlaczego ten jeden musi płacić za to, że ich miliony?
" Ilość! Ilość! Musiałem abdykować ze sprawiedliwości, z moralności, z ludzkości - gdyż nie mogłem sprostać ilości. Za dużo ich było. Przepraszam! Ależ to równa się stwierdzeniu, że moralność jest niemożliwa. Ni mniej ni więcej. Gdyż moralność musi być ta sama w stosunku do wszystkich, w przeciwnym razie staje się niesprawiedliwa, a więc niemoralna. Ale ta ilość, ten ogrom ilości, skoncentrował się na jednym jedynym robaku, którego już nie wybawiłem - na którym przerwałem. Dlaczego ten jeden musi płacić za to, że ich miliony?
Litość moja, kończąca się akurat w tym momencie - nie wiadomo dlaczego akurat na tym robaku, takim samym, jak wszystkie. Jest coś nieznośnego, nie do przełknięcia, w tej nieskończoności nagle skonkretyzowanej - dlaczego akurat ten? - dlaczego ten?... W miarę rozmyślania nad tym moje samopoczucie staje się jakieś dziwne; mam wrażenie jak gdybym dysponował tylko moralnością ograniczoną... i fragmentaryczną... i arbitralną... i niesprawiedliwą... moralnością, która (nie wiem, czy to jasne) jest z natury swojej nie ciągła, ale ziarnista. - Witold Gombrowicz "Dziennik 1953-1969"
Utwór: À nos souvenirsWykonawca: Trois Cafés Gourmands
Album: Un air de rien (2018)
| Comment puis-je oublier ce coin de paradis? Ce petit bout de terre où vit encore mon père, Comment pourrais-je faire pour me séparer d'elle? Oublier qu'on est frères, belle Corrèze charnelle, Oublier ce matin que tu es parisien, Que t'as de l'eau dans le vin, Que tu es parti loin Ce n'était pas ma faute, On joue des fausses notes, On se trompe de chemin, et on a du chagrin. On se joue tout un drame, On a des vagues à l'âme, Tu as du mal au coeur, Tu as peur du bonheur. Acheter des tableaux, Et des vaches en photo, C'est tout c'que t'as trouvé Pour te la rappeler. Vous me trouvez un peu con, Vous n'aimez pas ma chanson, Vous me croyez bizarre, Un peu patriotard, Le fruit de ma réflexion ne touchera personne, Si vos pas ne résonnent jamais dans ma région, C'est pire qu'une religion, Au-delà d'une confession, Je l'aime à en mourir, Pour le meilleur et pour le pire. Et si je monte au ciel, Il y aura peut être Joel, Guillaume et Jeremy, et mon cousin Piedri, Yoan sera en voyage, dans un autre pays, Allez fais tes bagages, Viens rejoindre tes amis: On veut du Claudie musette, A en perdre la tête, On veut un dernier chabrol, Un petit coup de niole, Les yeux de nos grands mères, La voix de nos grands pères, L'odeur de cette terre, Vue sur les Monédières, C'est pire qu'un testament, Au delà d'une confidence, On est des petits enfants de ce joli coin de France. Enterrez nous vivants, Bâillonnés s'il le faut Mais prenez soin avant, De remplir notre jabot, La relève est pour toi, notre petit Lucas, On t'laisse en héritage la piste, Nous on dégage. Le temps nous a gâté, On en a bien profité, On a des souvenirs en tête, Ce soir, faisons la fête! Acceptez ma rengaine, Elle veut juste te dire ''je t'aime'' Soyez surs, j'en suis fier, J'ai la Corrèze en cathéter, D'être avec vous ce soir, J'ai le coeur qui pétille, Mimi sers nous à boire, On a les yeux qui brillent | Jak mogę zapomnieć o tym kawałku raju? Ten mały kawałek ziemi na którym wciąż żyje mój ojciec, Jak mogłem sprawić, że oddaliłem się od niej? Zapominając, że jesteśmy braćmi, piękną, cielesną Corrèze , Tego poranka zapomnij, że jesteś Paryżaninem, Że w winie masz wodę, Że odszedłeś daleko. To nie była moja wina, Że zagraliśmy fałszywą nutę, Zgubiliśmy drogę, Przez co mieliśmy troskę. Rozgrywamy całą tragedię, Wypełnieni melancholią, Tyś z ciężkim sercem, W strachu przed szczęściem. Kupić obrazy, I krowy na zdjęciu, To wszystko co znalazłeś Aby ci przypomnieć Masz mnie trochę za głupca Nie lubisz mojej piosenki Uważasz, że jestem dziwny, Trochę patriotyczny Owoc moich przemyśleń, Nikogo nie dotknie, Jeśli twoje kroki nie rozbrzmiewają, W moim rejonie, To jest gorsze niż religia, Poza spowiedzią, Kocham go na zabój, Na lepsze i na gorsze. A jeśli pójdę do nieba, Być może będzie tam Joel, Guillaume i Jeremy, I mój kuzyn Piedri, Yoan będzie w podróży, W innym kraju, Idź się pakować, Dołącz do znajomych: Chcemy Chlaudiego Musette'a*1, Aby stracić głowę, Chcemy ostatniego Chabrola*2, Na jedną nogę, Oczy naszych babć, Głos naszych dziadków, Zapach tej ziemi, Widok na Monédières, To gorsze niż testament, Poza pewnością, Jesteśmy małymi dziećmi z tego pięknego zakątka Francji. Zakop nas żywcem Zakneblowanych jeśli to konieczne Ale uważaj wcześniej, Aby wypełnić nasz żabot, Sukcecja jest dla ciebie, Nasz mały Łukaszu, Odziedziczamy tor, Jesteśmy odłączeni. Czas nas zepsuł, Przyjęliśmy dobrą korzyść, Mamy na myśli wspomnienia, Imprezujmy dziś wieczór! Przyjmij moją historię, Ona po prostu chce ci powiedzieć "kocham cię" Bądźcie bezpieczni, to moja duma, Mam Corrèze w cewniku, By być dziś wieczór z tobą, Mam błyszczące serce, Mimi serwuje nam picie, Mamy błyszczące oczy |
*2 prawdopodobnie chodzi o reżysera Claude'a Chabrola
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz