Mathilde Forget - Vue Sur La Mer - tłumaczenie z francuskiego

Lista wszystkich wpisów

Szukaj na tym blogu

wtorek, 26 listopada 2013

Mathilde Forget - Vue Sur La Mer - tłumaczenie z francuskiego

Coś wspaniałego, naprawdę nie lada gratka tym razem się przytrafiła, a wszystko za sprawą samej artystki, która podzieliła się tekstem swojej piosenki i udostępniła do przetłumaczenia. Nie lada to gratka, bo gdy tylko usłyszałem i zobaczyłem to wykonanie, bardzo chciałem udostępnić je szerszej publiczności.
Utwór został skomponowany przez autorkę i w poniższych okolicznościach, biorąc pod uwagę tekst wydaje się wręcz nie z tej ziemi. Polecam osobom, które doceniają melancholijne nastroje jakże pasujące do tej pory roku.
Odnośnie samej artystki, Mathilde Forget jest drugą laureatką tegorocznej nagrody Paryskich Młodych Talentów. Pisane przez nią elektroakustyczne kompozycje są wytworem jej bardzo jak widać bogatej wyobraźni.
Najczęściej towarzyszącym jej instrumentem jest fortepian i gitara, występuje na scenie razem z wiolonczelistką Ji Eun i pilarzem Alexis. Pierwszą płytę promocyjną pt.: "Complaintes d'anges" wydała we wrześniu 2012 roku.

Utwór: Vue Sur La Mer
Wykonawca: Mathilde Forget
Album: Le sentiment et les forêts (2014)







J'ai déposé mon coeur pour l'adosser,
A cet arbre, dans cette allée, vue sur la mer.


J'ai vu se transformer,
La fumée en brume argentique.
Et les cimetiéres sont romantiques.
La bas, dans cet allée, vue sur la mer.

J'entends les derniers géants transformer les coeurs déposés
En poissons d'argents.

Je vois passer
Ces oiseaux qu'on aime attraper,
Comme ces pollens pour exaucer,
Nos horizons échafaudées.

J'entends les derniers géants transformer les coeurs déposés
En poissons d'argents.
Et les loups de raprocher, et protéger,
Ces coeurs déeposés.

Et desormais les battements de mon coeur ont vue sur la mer.
Oparłam swoje serce
Na tym drzewie, w tej alejce z widokiem na morze.

Widziałam jak się zmienia,
Z dymu w mgiełkę srebra.
I cmentarze są romantyczne.
Tam, w tej alejce z widokiem na morze.

Słyszę jak ostatni olbrzymi odmieniają wsparte serca
W ryby ze srebra.

Widzę, przechodząc
Te ptaki, które lubimy chwytać,
Jak te pyłki wypełniające
Nasze utkane horyzonty

Słyszę jak ostatni olbrzymi odmieniają wsparte serca
W ryby ze srebra.
I wilki, które zbliżają się i chronią,
Te złożone serca.

I odtąd bicia mojego serca są widokiem na morze.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz