Arman Méliès - Mon plus bel incendie - tłumaczenie z francuskiego

Przyłączając się do Le Figaro (po raz kolejny zresztą) prezentuję kolejnego wykonawcę, niejakiego Arman-a Méliès. Jest on autorem, kompozytorem, interpretatorem i multiinstrumentalistą francuskim, rocznik 1972. Jego pseudonim artystyczny pochodzi od Armana Fernandez (malarza, rzeźbiarza, plastyka) oraz Georges-a Méliès (autora kultowych już filmów pierwszej połowy XX wieku, którego twórczość jest bliska również autorowi tego bloga).
W samej muzyce opisanego artysty jest coś więcej, warto zapoznać się z tym jednym utworem nieco bardziej - satysfakcja gwarantowana - zdecydowanie, nie jest to piosenka do jednorazowego odtworzenia.
Z uwagi na dość sporą popularność klipu, poniżej zamieszczam aż trzy wykonania, ostatnie przy współudziale znanego już z naszego bloga artysty, którym jest Julien Doré.

Utwór: Mon plus bel incendie
Artysta: Arman Méliès
Album: AM IV (2013)

Nous nous aimons mal mais nous aimions ça Au matin n'oublie pas Nous ne parlons pas ou toujours trop bas En sourdine et trop tard Comment s'oublier sans perdre la face ? Où cacher les traces des récents combats ? Valser toute la nuit à même la crevasse Et nommer orgueil la peur qui nous glace Mon plus bel incendie comme je t'ai tué Et partout je me perds à ranimer le brasier Mon plus bel incendie comme j'ai regretté Et partout je me tue à retrouver le brasier Nous finirons seuls nous vieillirons mieux Qu'ils sont juste ces adieux Oublieux de l'autre et inquiet pour soi Nous étions faits pour ça Comment s'oublier sans perdre la face ? Où cacher les traces des récents combats ? Valser toute la nuit à même la crevasse Et nommer orgueil la peur qui nous glace Mon plus bel incendie comme je t'ai tué Et partout je me perds à ranimer le brasier Mon plus bel incendie comme j'ai regretté Et partout je me tue à retrouver le brasier Nous finirons seuls nous vieillirons mieux Qu'ils sont juste ces adieux Oublieux de l'autre et inquiet pour soi Nous étions faits pour ça

Lubimy zło, ale to nam się podoba O poranku, nie zapomnimy Nie mówimy wcale lub ciągle zbyt nisko Stłumieni i spóźnieni Jak zapomnieć nie tracąc twarzy? Jak ukryć ślady niedawnej walki? Tańczyć walca całą noc nawet padając I nazywać dumę strachem, który nas mrozi Mój najpiękniejszy pożar kiedy ciebie zabiłem I wszędzie zatracam się by rozpalić ogień Mój najpiękniejszy pożar kiedy pożałowałem I wszędzie zabijam by odnaleźć żar Kończymy sami, starzejemy się lepiej Są tylko te, które pożegnaliśmy Nieświadomi innych i martwiący się o siebie Zostaliśmy do tego stworzeni Jak zapomnieć nie tracąc twarzy? Jak ukryć ślady niedawnej walki? Tańczyć walca całą noc nawet padając I nazywać dumę strachem, który nas mrozi Mój najpiękniejszy pożar kiedy ciebie zabiłem I wszędzie zatracam się by rozpalić ogień Mój najpiękniejszy pożar kiedy pożałowałem I wszędzie zabijam by odnaleźć żar Kończymy sami, starzejemy się lepiej Są tylko te, które pożegnaliśmy Nieświadomi innych i martwiący się o siebie Zostaliśmy do tego stworzeni

Julien Doré et Arman Méliès interprètent en... przez leparisien