Utwór: Nouvelle-Orléans
Wykonawca: La Femme
Album: Paradigmes (2021)
| J’ai parcouru le monde et j’ai trouvé mon étoile Et je ne veux plus de situations bancales Maintenant je veux retrouver le calme et la paix dans mon âme Et je vivrai dans le temps présent mais le vague à l’âme Pourquoi tant de peine, et pourquoi tant de haine ? La vie m’a causé quelques problèmes mais j’ai pris le large Et maintenant dans la nuit je pars et je quitte la maison Et je laisse derrière moi un peu d’espoir Et je pars en chantant Et je pars en chantant Et je pars en chantant, l’âme en peine, vers des destinations lointaines Pour me sauver de ce trou noir dans lequel j’étais et sans espoir Oui, j’irai retrouver la pureté de mes jeunes années Et je ferai tout pour oublier ce qui s’est passé Mais si un jour je retourne à Nouvelle-Orléans et je prends le train Je repasserai devant ma maison, je repenserai À maman et à mon chien À maman et à mon chien J’ai tout laissé derrière moi pour suivre mon étoile Mais je n’oublierai jamais ce qui s’est passé Je l’ai mis dans un tiroir et j’ai jeté la clef et jamais je ne la retrouverai Aux oubliettes c’est là qu’elle est et qu’elle y restera pour l’éternité | Podróżowałem po świecie i znalazłem swoją gwiazdę I nie chcę już niepewnych sytuacji Teraz chcę znaleźć spokój i pokój w mojej duszy I będę żył w obecnym stanie z mglistą duszą Po co tyle bólu i tyle nienawiści? Życie przysporzyło mi paru trosk, ale w końcu wystartowałem A teraz nocą ruszam i wychodzę z domu I zostawiam trochę nadziei I idę śpiewać I idę śpiewać I idę śpiewać, moja dusza w bólu, ku odległym miejscom Aby uratować się przed tą czarną dziurą, w której utkwiłem bez nadziei Tak, odnajdę czystość moich młodzieńczych lat Zrobię wszystko, żeby zapomnieć o tym, co się stało Ale jeśli kiedyś wrócę do Nowego Orleanu i pojadę pociągiem Przejdę się przed swoim domem z refleksyjną myślą O mamie i moim psie O mamie i moim psie Zostawiłem wszystko, by podążać za moją gwiazdą Ale nigdy nie zapomnę tego, co się stało Włożyłem go do szuflady, wyrzuciłem klucz i nigdy go nie znajdę Zapomnienie jest tam, gdzie jest i pozostanie tam na wieczność |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz