Utwór: Nuit Noire
Wykonawca: Marie Madeleine
Album: Nuit Noire (singiel 2016)
géographie abstraite d'une trop noire nuit sans âmes ton fantôme déambule et me nargue et me lasse l'ombre d'un réverbère noir sur le macadam je marche à reculons je m'enfuis je me casse comme un sphinx attiré par les phares d'un coupé je papillonne perdu je papillonne aveuglé je zig zag je me cogne je me suis éloigné une nuit sans retour un destin abimé tu t'obstines tu t'échines tu déchires tu soupires mais tu ne penses qu'à toi tu oublies tu subis volubile tu souries tu t'en fous sans foi ni loi tu me nuis plus envie je m'enfuis c'est fini je ne veux plus vivre ça tu me lasses tu m'enlasses plus de place plus d'angoisse je t'aime mais je ne peux pas notre histoire s'est noyée dans une tasse de café un réveil difficile souvenirs évaporés tu pleures à la fenêtre pourtant je n'ai rien fait notre amour est passé de toujours à jamais tu pleures à la fenêtre pourtant je n'ai rien fait notre amour est passé de toujours à jamais | abstrakcyjna geografia pewnej bardzo ciemnej bezdusznej nocy twój duch przechadza się, drwi ze mnie i mnie nudzi cień czarnej latarni chodzę do tyłu, uciekłem, złamałem jak sfinks przyciągnięty przez latarnie przemykam zagubiony, przemykam zaślepiony zygzakiem uderzyłem się, uciekłem pewnej nocy bez powrotu, zrujnowanym przeznaczeniem trwasz nalegasz płaczesz wzdychasz lecz myślisz tylko o sobie zapominasz cierpisz gadatliwa uśmiechasz się nie dbasz o prawo boskie ni ludzkie szkodzisz mi najbardziej pożądana uciekłem to koniec nie chcę tak żyć nużysz mnie obejmujesz mnie więcej miejsca więcej udręki kocham cię, choć nie mogę nasza historia utonęła w filiżance kawy brutalne przebudzenie odparowuje wspomnienia płaczesz przy oknie tymczasem jeszcze nic nie zrobiłem nasza miłość odeszła od wieczności na zawsze płaczesz przy oknie a jeszcze nic nie zrobiłem nasza miłość odeszła od wieczności na zawsze |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz