La Femme - Septembre - tłumaczenie z francuskiego

Utwór ten dedykuję wszystkim tym, którzy rozpoczynają pracę, rok szkolny, czy po prostu jesienną dekadencką melancholię. Oby ta ostatnia nie przeobraziła się w depresję i pozwoliła czerpać z siebie tylko to, co naprawdę dobre i piękne.
Publikacja utworu oprócz daty (przed rozpoczęciem roku szkolnego) przypada również na nieprzypadkową godzinę, ale wyjaśnienie pozostawię na razie jako swoją głęboko skrywaną tajemnicę, niezbędną by utwór otrzymał ostateczny szlif.



Utwór: Septembre
Wykonawca: La Femme
Album: Mystère (2016)

Le mois d'septembre va commencer Un peu de spleen, c'est la fin de l'été Mais pourquoi mon ventre se serre à la rentrée Dans mes yeux se poussent des orgelets Comme chaque année Je sens le stress, qui me prend et qui m'empêche de profiter De la fin, de la fin De la fin de l'été Maint'nant je vais devoir travailler Fini, la plage et toutes ces belles soirées Pour neuf mois, me voilà condamnée Demain c'est l'premier jour Est-ce que je suis Vraiment bien habillée ? Je suis toute excitée Maintenant à l'idée De rencontrer la fille Qui partagera mon cœur et mes pensées Celle qui me fera échapper Du travail qui m'attend cette année Je rêverai en pensant à elle Oh, qu'est-ce qu'elle est belle Sous le signe de septembre Sous le signe de septembre Sous le signe de septembre Toi l'élève qui a peur de te lever Les études c'est juste un rail pour te guider Et même si la chance ne tourne pas de ton côté D'autres routes s'offrent à toi Tu n'as plus, qu'à les imaginer Aller réveilles-toi Montres-leurs que personne ne choisira pour toi La place que tu occuperas dans cette société Celle qui te fera oublier L'enfant que tu as été Enfant que tu as été Et tu r'grettera-a-as septembre Tu regrettera-a-as septembre Tu regrettera-a-as septembre Oh-oh-oh septembre Oh-oh-oh septembre Oh-oh-oh septembre (...) Ouais !

Czas miesiąca września się rozpocznie Odrobina melancholii, to koniec lata Lecz dlaczego mój żołądek zaciska się ponownie Na moich oczach wyrasta jęczmień Jak każdego roku Odczuwam stres, który mnie ogarnia i nie pozwala się cieszyć Z końca, z końca Z końca lata Teraz muszę pracować Skończone, plaża i wszystkie te piękne historie Przez dziewięć miesięcy, jestem skazany Jutro jest pierwszy dzień Czy jestem Naprawdę dobrze odziany? Jestem teraz Podekscytowany na myśl By sprostać dziewczynie Która będzie ze mną dzieliła moje serce i moje myśli Tę, która pozwoli mi uciec Od pracy czekającej mnie w tym roku Marzyłbym rozmyślając o niej Och, jakże ona jest piękna Pod tym znakiem września Pod tym znakiem września Pod tym znakiem września Ty, uczniaku, który boisz się powstać Nauka jest tylko torem, który ma wskazać ci drogę I nawet jeśli nie znajdziesz szczęścia u swego boku Na innych drogach tobie ofiarowanych Możesz samemu je sobie wyśnić Chodź, zbudź się (powstań) Pokaż im, że nikt nie będzie wybierał za ciebie Miejsca, które zajmiesz w tym społeczeństwie Tego, które pozwoli ci zapomnieć O dziecku, którym byłeś Dziecku, którym byłeś I będzie ci żal września Będzie ci żal września Będzie ci żal września Och-och-och wrzesień Och-och-och wrzesień Och-och-och wrzesień (...) Tak!