"[...] stale jest coś, czego nie widzę, choć jest, coś, co mi się wymyka, a nie powinno. Inny przykład: ile łapię z muzyki, której słucham? Po wysłuchaniu nie symfonii nawet, ale fortepianu solo jestem sfrustrowany moją nieskończoną aż niedostatecznością percepcji." - Sławomir Mrożek "Dziennik. Tom 3. 1980-1989".
Utwór: Jardin d'Hiver
Wykonawca: Vouyou
Album: Les bruits de la ville (2019)
Je voudrais du soleil vert Des dentelles et des théières Des photos de bord de mer Dans mon jardin d'hiver Je voudrais de la lumière Comme en Nouvelle-Angleterre Je veux changer d'atmosphère Dans mon jardin d'hiver Ta robe à fleur Sous la pluie de novembre Mes mains qui courent Je n'en peux plus de t'attendre Les années passent Qu'il est loin l'âge tendre Nul ne peut nous entendre Je voudrais du Fred Astaire Revoir un Latécoère Je voudrais toujours te plaire Dans mon jardin d'hiver Je veux déjeuner par terre Comme au long des golfes clairs T'embrasser les yeux ouverts Dans mon jardin d'hiver Ta robe à fleur Sous la pluie de novembre Mes mains qui courent Je n'en peux plus de t'attendre Les années passent Qu'il est loin l'âge tendre Nul ne peut nous entendre | Chciałbym zielonego słońca Koronek i czajniczków Fotografii znad morza W moim zimowym ogrodzie Chciałbym światła Jak w Nowej Anglii Chcę zmienić nastrój W moim zimowym ogrodzie Twoja suknia w kwiaty W listopadowym deszczu Moje rozbiegane dłonie Nie mogę już się ciebie doczekać Lata mijają Jak to już daleko od czasu czułości Nikt nie może nas usłyszeć Chciałbym Freda Astaire'a, Znowu zobaczyć Latécoère*1 Chciałbym zawsze dawać ci radość W moim ogrodzie zimowym Chcę śniadać na ziemi Wzdłuż jasnych zatok Całować cię z otwartymi oczami W moim ogrodzie zimowym Twoja suknia w kwiaty W listopadowym deszczu Moje rozbiegane dłonie Nie mogę już się ciebie doczekać Lata mijają Jak to już daleko od czasu czułości Nikt nie może nas usłyszeć |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz