Utwór: Pocahontas
Wykonawca: Grand Corps Malade
Album: Il nous restera ça (2015)
| On a déjà eu les premiers mots, les premiers rires déclenchés Les premiers pas, les premières courses, les premiers genoux écorchés Les premières photos à quatre, les premières crises de cauchemar Les premières nuits pointillées, les premiers vices de couche-tard On a encore les Memory et les parties de dominos Les jouets qui font trop d'musique et les matins trop matinaux Les journées de taff' raccourcies, l'ultimatum de 16h30 Et les promenades au parc, tous les jours où ça leur tente On continue de s'émerveiller devant un dessin d'cosmonaute Ou un bonhomme pâte-à-modeler avec un bras plus grand que l'autre On continue de vouloir filmer tous ces moments insensés Qui ne reviennent plus jamais, dès lors qu'le film est lancé On a eu les premiers hostos, les inquiétudes, les premières peurs Les premières grosses engueulades et les punitions à contre cœur Les premiers cadeaux débiles avec leur nom sur leur tasse Les siestes d’un œil sur l’canapé en regardant Pocahontas On attend sans impatience, les premiers devoirs à la maison Les premiers stress de contrôle, les boules au ventre à l’horizon Les premiers mots dans le carnet pour les tarés quand ils s’amusent Les premières mauvaises notes, pour les carrés de l’hypoténuse On redoute un peu quand même le cartable de 20 kilos Cahiers à spirales, intercalaires, trousse qui déborde de stylos Et puis il y'aura premier portable, les premières boums, premières soirées Les premières peines de cœur, premier rencard un peu foiré Ce sera un peu l’moment de toutes les grandes premières fois Les premières cuites, les premières nuits qu’on ne nous racontera pas On les regardera agir avec un pincement au cœur Car de leur vie on deviendra de plus en plus spectateur Il y'aura la première fois moins de 5 fautes au code de la route Qui leur permettra de s’éloigner encore plus vite et puis sans doute Suivra leur premier appart avec une Pocahontas bien élancée Ils reviendront vider leur chambre, ça j’ose même pas y penser Il nous restera ça je l’espère, ce sentiment essentiel De les avoir bien préparé à cet immense bordel Il nous restera ça j’en suis sur, cette indicible joie De les voir courageux, bien épanouis dans leurs choix Il nous restera une maison avec une ou deux chambres en trop Retrouvant le statut de jeune couple en perdant celui de parents pro Il nous restera à regarder devant en appréciant ce qu'il y'a derrière Prendre pleins de photos de demain, pour compléter celles d'hier Et puis les chambres en trop seront à nouveau amochées Par la nouvelle génération des premiers jouets écorchés Le cycle jouera son rôle implacable et fatidique Et on retrouvera des jouets modernes qui feront toujours trop de musique Au milieu des nouveaux cris on s'dira qu'on a réussi À fabriquer ce manteau, qui nous protège la vie Ce confort impalpable, ce tremplin, cette béquille Ce miracle anodin, on a fait une famille Et avec mes p'tits enfants et la télé juste en face J'me vois bien faire une bonne sieste Pourvu qu'ce soit Pocahontas | Mieliśmy już pierwsze słowa, pierwsze śmiechy wybrzmiały Pierwsze kroki, pierwsze wyścigi, pierwsze zdarte kolana Pierwsze zdjęcie we czwórkę, pierwsze koszmary Pierwsze zarwane noce, noce dla nocnych marków Mamy to jeszcze w pamięci, a także partyjki w domino Zabawy z dużą ilością muzyki i poranki zbyt wczesne Trudne dni skrócone, z ultimatum do 16:30 I spacery w parku, wszystkie dni gdy podejmują próby Wciąż odczuwają zachwyt przed rysunkiem kosmonauty Gdzie człowiek kształtowany jest przez większe inne ramię Wciąż pozostaje chęć rejestrowania tych wszystkich głupich momentów Które już nigdy nie powrócą, dlatego odtwarza się film Była już pierwsza wizyta w szpitalu, obawy, lęki Pierwsze wielkie mecze i sercowe rozterki Pierwsze głupie prezenty z imieniem na kubku Niedzielne drzemki na kanapie w czasie seansu z Pocahontas Czekamy z niecierpliwością, pierwszych prac domowych Pierwszych prób panowania nad emocjami, nadchodzących kłótni Pierwszych słów w książce dla maniaków (nerdów), wtedy kiedy bawią Pierwszych złych ocen za kwadrat przyprostokątnej Niektórzy obawiali się jeszcze 20 kilogramowych tornistrów Spiralnych zeszytów, długopisów, piórników z przegródkami A później były pierwsze notebooki, pierwsze pośladki, pierwsze wieczory Pierwsze złamane serca, pierwsze rozczarowujące randki To będzie po trochu chwila wszystkich pierwszych razów Pierwsze próby kulinarne, pierwsze ciche noce Patrzymy na to z ciężkim sercem Bo na ich życie możemy już z czasem tylko spoglądać Pierwszy raz popełni mniej niż 5 wykroczeń drogowych Przez co jeszcze szybciej nadejdzie czas odejścia a później bez wątpienia Będzie pierwsze mieszkanie ze smukłą Pocahontas Powrócą opróżnić swój pokój, o tym nie śmiem nawet rozmyślać Pozostanie nam mam nadzieję, podstawowe poczucie Że zostali właściwie przygotowani na ten cały bałagan Pozostanie nam, tego jestem pewien, ta niewypowiedziana radość By zobaczyć ich odwagę, i to jak rozkwitają w swoich wyborach Pozostanie nam dom z jedną lub dwiema zapasowymi sypialniami Przywrócenie stanu młodej pary, która utraciła swój status rodzicielski Pozostanie nam spoglądanie w przyszłość, ciesząc się tym co pozostało za nami Weź mnóstwo zdjęć z przeszłości celem uzupełnienia tych z wczoraj A z czasem puste pokoje na nowo się wymoszczą Dla nowej generacji jest to pierwsza zmiana Cykl odgrywa swoją nieustępliwą i nieuchronną rolę I znów odnajdziemy nowoczesne gry, i zbyt głośną muzykę Pośród nowych krzyków możemy powiedzieć, że nam się udało By wytworzyć tę barierę, która chroni nasze życie Ten nienamacalny komfort, ta odskocznia, ta podpora Ten banalny cud, tworzący rodzinę I z moimi małymi dziećmi i telewizorem przed twarzą Dobrze zrobić sobie sielankową drzemkę Pod warunkiem, że w tle leci Pocahontas |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz